A h-uile madainn bidh Anndra a’ seòladh anns a’ bhàt’-iasgaich le a bhràthair, athair agus a sheanair, a’ slaodadh lìn làn èisg, a’ leum bho laimrigean gu bàtaichean agus bho bhàtaichean gu creagan. Daonnan a’ gluasad agus gu tric ga fhaighinn fhèin ann an staing, ’s fìor thoil leis a bhith a’ tarraing à daoine agus ri fealla-dhà. Ach fhad ’s a tha e a’ fàs, tha e a’ cnuasachadh air ciamar is urrainn dha an saoghal a dhèanamh nas fheàrr. Aon latha, tha e air a bheò-ghlacadh le sgeulachd Ìosa. Tha e a’ faighinn brosnachadh, agus tha e tòiseachadh air bruidhinn mu Ìosa ri daoine àbhaisteach ann an dòigh ’s gu bheil iad a’ siubhal astaran fada gus èisteachd ris. Ann an ùine ghoirid an dèidh sin, tha Anndra air a thaghadh mar ciad abstol Ìosa agus tha e a’ faicinn mìorbhailean àraid. An dèidh a’ cheusaidh, tha treuntachd Anndra nochdail ’s e a’ toirt teachdaireachd Ìosa a dh'iomadh dùthaich, a dh’aindeoin a bhith a’ fulang an-iochd agus geur-leanmhainn. Bliadhnaichean an dèidh a bhàis, tha a chnàmhan air an toirt air soitheach air turas-mara fada agus tha iad a’ tighinn air tìr air costa na h-Alba an dèidh stoirm uabhasach.